Gullaldr
Burzum
ÞÁ kemr inn mæri
Mögr Hlóðynjar
Gengr Óðins sonr
Við orm vega
Drepr af móði
Miðgarðs véurr
Munu halir allir
Heimstöð ryðja
Gengr fet níu
Fjörgynjar burr
Neppr frá naðri
Níðs ókvíðnum
Sól tér sortna
Sígr fold í mar
Hverfa af himni
Heiðar stjörnur
Geisar eimi
Ok aldrnari
Leikr hár hiti
Við himin sjalfan
Geyr nú Garmr mjök
Fyr Gnipahelli
Festr mun slitna
En freki renna
Fjölð veit ek fræða
Fram sé ek lengra
Um ragna rök
Römm sigtíva
Sér hon upp koma
Öðru sinni
Jörð ór ægi
Iðjagræna
Falla forsar
Flýgr örn yfir
Sá er á fjalli
Fiska veiðir
Finnask æsir
Á Iðavelli
Ok um moldþinur
Máttkan dæma
Ok minnask þar
Á megindóma
Ok á Fimbultýs
Fornar rúnir
ÞAr munu eftir
Undrsamligar
Gullnar töflur
Í grasi finnask
þÆrs í árdaga
Áttar höfðu
Munu ósánir
Akrar vaxa
Böls mun alls batna
Baldr mun koma
Búa þeir Höðr ok Baldr
Hrofts sigtoftir
Vé valtíva
Vituð ér enn - eða hvat?
ÞÁ kná Hænir
Hlautvið kjósa
Ok burir byggja
Bræðra tveggja
Vindheim víðan
Vituð ér enn - eða hvat?
Sal sér hon standa
Sólu fegra
Gulli þakðan
Á Gimléi
þAr skulu dyggvar
Dróttir byggja
Ok um aldrdaga
Ynðis njóta
