Jóln
Burzum
Ek man jötna
ár of borna
þá er forðum mik
fædda höfðu
níu man ek heima
níu íviðjur
mjötvið mæran
fyr mold neðan
Ár var alda
þar er ekki var
var-a sandr né sær
né svalar unnir
jörð fannsk æva
né upphiminn
gap var ginnunga
en gras hvergi
Áðr Burs synir
bjöðum of yppðu
þeir er Miðgarð
mæran skópu
sól skein sunnan
á salar steina
þá var grund gróin
grænum lauki
Sól varp sunnan
sinni mána
hendi inni hægri
um himinjöður
sól þat né vissi
hvar hon sali átti
máni þat né vissi
hvat hann megins átti
stjörnur þat né vissu
hvar þær staði áttu
Þá gengu regin öll
á rökstóla
ginnheilög goð
ok um þat gættusk
nótt ok niðjum
nöfn of gáfu
morgin hétu
ok miðjan dag
undorn ok aftan
árum at telja
Hittusk æsir
á Iðavelli
þeir er hörg ok hof
hátimbruðu
afla lögðu
auð smíðuðu
tangir skópu
ok tól gørðu
Ár var alda
þar er ekki var
var-a sandr né sær
né svalar unnir
jörð fannsk æva
né upphiminn
gap var ginnunga
en gras hvergi
Áðr Burs synir
bjöðum of yppðu
þeir er Miðgarð
mæran skópu
sól skein sunnan
á salar steina
þá var grund gróin
grænum lauki
Sól varp sunnan
sinni mána
hendi inni hægri
um himinjöður
sól þat né vissi
hvar hon sali átti
máni þat né vissi
hvat hann megins átti
(i "fadingen":)
stjörnur þat né vissu
hvar þær staði áttu
