Kehkashan
Diljit Dosanjh
شام دی لالی فکی پاتی
نور جو تیرے چہرے نے
تو ہی دکھدی آجکل میںوں
انج تاں لوک بتھیرے نے
پیراں تیریاں نوں ہی میں چکن
جگ توں لکے تینوں رکن
ہسدی اے جدوں متیارے
چڑھ جاندے تاں تینوں کودے پارے
کہکشاں دے ورگیاں اکھاں
اکھاں چ گواچ گئے لکھیاں
لکھیاں ہی نے بن گئے تارے
پل-پل ٹٹدے وچارے
کہکشاں دے ورگیاں اکھاں
اکھاں چ گواچ گئے لکھیاں
لکھیاں ہی نے بن گئے تارے
پل-پل ٹٹدے وچارے
اکھ یا بادامی مکھ اتے نور چھایا اے
چن جیہے چہرے تے نقاب کاہتوں لایا اے
وگدی فضا نوں آج لکھ خط پایا اے
میرا دل اُہدیاں ہتھیلیاں چ جایا اے
ہال تینوں دل دا کی دساں
سپنے چ بول وی نہ سکن
جدوں دے کتے آ اشارے
مٹھے تیرے لگدے آں لارے
کہکشاں دے ورگیاں اکھاں
اکھاں چ گواچ گئے لکھیاں
لکھیاں ہی نے بن گئے تارے
پل-پل ٹٹدے وچارے
(کہکشاں دے ورگیاں اکھاں)
