Umıtılmas Kün
Dimash Kudaibergen / Kudaibergenov
bir körgennen ğașıq boldım öziņe
erkelegen balday tätti söziņe
qılığıņmen bawrap aldıņ janımdı
qaray berdim nurğa tolı jüziņe
pay-pay, șirkin, umıtılmas kün
aņsap kütken armanım sen
alawlağan taņdarım sen
alaqanday ayalaytın
aņsarım da ardağım sen
jürekke eșkim jürgize almas ämirin
söndire almas sezimimniņ jalının
baqıttımmın bul älemde seni eger
tağdırıma tartû etse täņirim
seni janım qîmaymın, qîmaymın
seni qalay özgege sıylaymın men?
