Kvilelaus

Ei stemme eg høyre frå urgamal tid
Kviskrar eit stev åt meg
Om folka som bur og vandrar på jorda
Me lengslar heim til ein gud

Ein tryggleik so stor og ein kjærleik so raus
Eg kan ikkje vere aleine
Dei trenger ei tru og eit håp
Noko so lettar ei pine

For livet er mektig og livet er stort
Kva skal ein eigentleg meine
Om kva ein no er, og kva ein no gjer
Det ekje so enkelt å sei det

So mange tankar gjev ingen svar
Dei lurar seg sjølv for det meste
Kjem det ein dag då allting blir bra
Blir urgamal pine til glede

For tie har komen og tie har gått
Men tia har noe for dei fleste
Og folket dei ber, medan gudane ler
Mot himlen dei ser for å leva

For livet er mektig og livet er stort
Kva skal ein egentleg meine
Om kva ein no er, og kva ein no gjer
Kva skal ein eigentlig meine
Om kva ein no er, og kva ein no gjer
Det ekje so enkelt å sei det

For livet er mektig og livet er stort
Kva skal ein egentleg meine
Om kva ein no er, og kva ein no gjer
Det ekje so enkelt å sei det
Det ekje so enkelt å sei det