Habaneira da Fin
Marful
que tiña que hoxe non teño
que buscaba xa perdín
estou competindo co tempo
apurando a miña fin
que tiña que nunca tiven? o amor…, a condición
ambivalencia de estrela
que vai perdendo a color.
miña ruliña, meu pensamento
miña ruliña dos meus tormentos.
unha muller que esmorece, que perde ó seu amor
unha aparencia de exceso
cun acabado ao garçon
quero vivir na penumbra, ser a da porta de atrás
se teño que ser honesta
á túa sombra nunca máis.
