Oncemil (feat. Malú)

Ik hou er niet van om te kwetsen wie ik liefheb
Ik hou er niet van om het verleden hier, in het heden, te brengen
Ik hou er niet van om me afwezig te voelen
Wanneer jij naast me leeft

Ik hou er niet van om de uren te doden
Te glimlachen als ik niet gelukkig ben
Me alleen maar te veranderen in een spook dat van iedereen houdt
Mijn ziel aan de duivel verkopen

Ik hou er niet van om zo te leven
Zo

Zo, alsof het geen pijn doet
Zo, alsof ik er niet ben
Me verdrinken in stille woorden
Met handen die hard zijn van het krabben in het zand
In elfduizend stukken gebroken
De stem van onze zielen de mond snoeren
Me beschouwend als een verloren zaak

Ik hou er niet van om te kwetsen wie ik liefheb
Ik hou er niet van om het verleden hier, in het heden, te brengen
Ik hou er niet van om me afwezig te voelen
Wanneer jij naast me leeft

Ik hou er niet van om de uren te doden
Te glimlachen als ik niet gelukkig ben
Me alleen maar te veranderen in een spook dat van iedereen houdt
Mijn ziel aan de duivel verkopen

Ik hou er niet van om zo te leven

Zo, alsof het geen pijn doet
Zo, alsof ik er niet ben
Me verdrinken in stille woorden
Met handen die hard zijn van het krabben in het zand
In elfduizend stukken gebroken
De stem van onze zielen de mond snoeren
Me beschouwend als een verloren zaak

De som van de twee helften
De traan voedt de rivier
De genezing van de ijdelheden
Het licht dat zich een weg baant
Om de eenzaamheid te doen vergeten

Zo, alsof het geen pijn doet
Zo, alsof ik er niet ben

In elfduizend stukken gebroken
De stem van onze zielen de mond snoeren
Me beschouwend als een verloren zaak