Golosinas

Mijn bedoeling was nooit om groot te worden
Of te klagen als het zou gebeuren
Maar het is de nacht die me onbeschut grijpt
Slapeloos, een beetje traag
En boos om toe te geven
Dat de dingen complexer zijn geworden
Dat ik niet meer geloof in schapen die me laten slapen

De wereld was van vezels en plasticine
De wolken van krijt en katoen
Mijn fortuin telde ik in snoepjes
Mijn verdriet in stukken karton
En op een nacht begon ik te denken of ik zoveel tranen had verbruikt
Dat het me als volwassene moeilijk valt om te huilen

En ik ontsnapte uit mijn huis, ik snifte mijn neus
Ik verstopte me in een park
Om even gelukkig te zijn

Maar de zandbak vult me met zand
Ik werd gevangen voor het besproeien van een boom met pis
Ik maakte gebaren naar een pop die me nooit zag
Ik raakte verdwaald en niemand applaudisseerde meer

De droom was diep en transparant
De antwoorden had een slak
Hij stuurde me berichtjes met de geest
Tekende snorren in de zon
En op een nacht begon ik te denken of ik het verstoppertje had gevonden
En de vlek zette ik in de was

En ik ontsnapte uit mijn huis, ik snifte mijn neus
Ik verstopte me in een park
Om even gelukkig te zijn
Maar de zandbak vult me met zand
Ik werd gevangen voor het besproeien van een boom met pis
Ik maakte gebaren naar een pop die me nooit zag
Ik raakte verdwaald en niemand applaudisseerde meer