Poetas Andaluces
Aguaviva
Andalusische Poëten
Wat zingen de andalusische poëten van nu?
Wat kijken de andalusische poëten van nu?
Wat voelen de andalusische poëten van nu?
Ze zingen met de stem van een man
maar, waar zijn de mannen?
Met de ogen van een man kijken ze
maar, waar zijn de mannen?
Met de borst van een man voelen ze
maar, waar zijn de mannen?
Ze zingen, en als ze zingen lijkt het alsof ze alleen zijn
Ze kijken, en als ze kijken lijkt het alsof ze alleen zijn
Ze voelen, en als ze voelen lijkt het alsof ze alleen zijn
Wat zingen de poëten, andalusische poëten van nu?
Wat kijken de poëten, andalusische poëten van nu?
Wat voelen de poëten, andalusische poëten van nu?
En als ze zingen, lijkt het alsof ze alleen zijn
En als ze kijken, lijkt het alsof ze alleen zijn
En als ze voelen, lijkt het alsof ze alleen zijn
En als ze zingen, lijkt het alsof ze alleen zijn
En als ze kijken, lijkt het alsof ze alleen zijn
En als ze voelen, lijkt het alsof ze alleen zijn
Maar, waar zijn de mannen?
Is er echt niemand meer in Andalusië?
Is er echt niemand in de andalusische bergen?
Is er echt niemand in de velden en zeeën van Andalusië?
Is er niemand die antwoord geeft op de stem van de dichter,
niemand die naar het hart van de dichter kijkt zonder muur?
Zoveel dingen zijn gestorven, dat er alleen de dichter overblijft
Zing luid, je zult horen dat anderen ook luisteren
Kijk omhoog, je zult zien dat anderen ook kijken
Kloppend, je zult weten dat een ander bloed klopt
De dichter is niet dieper in zijn donkere ondergrond opgesloten
Zijn zang stijgt dieper, wanneer hij open in de lucht
is van alle mensen
En nu is jouw zang van alle mensen
En nu is jouw zang van alle mensen
En nu is jouw zang van alle mensen
En nu is jouw zang van alle mensen (herhaling)
