Torches

Het is net als een brandende fakkel in een storm
Als een klein bloempje dat bloeit in een huis
Sterk en zeker, houd je steen omhoog
Soms is het goed om zacht te zijn

Een mistige maan
Ik mis je

In de vervagende horizon, kniel ik neer
Als mijn hart zich verheft

Luister naar me, baan je weer een weg, weer, weer
De scheuren van de belofte zullen uiteindelijk de toekomst loslaten
De vervormde lucht, getekend door de handpalmen
Die je wangen nat maken, je bent niet alleen
Ik ben een lichtje dat brandt
Dat de duisternis doorbreekt

Het is net als een vuurtoren in je handen
Als een klein vlaggetje dat wappert in het zand
Je hoeft de verloren betekenis niet te vergeten
Je hoeft de weg niet te missen

Een drijvende maan
Zing je nog steeds?

Met de golven die wankelen, focus ik mijn ogen
Als het roer stil ligt

Luister naar me, zeil weer weg, weer, weer
De wens die het pad verlicht in de zee van de toekomst
De verbonden stemmen gaan naar een wereld zonder antwoorden
Die je wangen laten trillen, je bent niet alleen
Ga gewoon door de ruwe zee
Die naar de duisternis leidt

Laat de glans komen
De wind die waait, creëert een hemelse melodie
Wordt een lied van het verre land
De gouden horizon met stralende ogen
Voor de dagen van zegen die komen

Er is geen weg zonder pijn
Er is niets geboren alleen om te lijden
Doe goed om goed te zijn
Doe goed om goed te zijn
Je bent niet alleen
Ga door de ruwe zee
Die de duisternis doorbreekt
Kijk gewoon vooruit.