Como de Costumbre

"Ze werd wakker om acht uur, zoals gewoonlijk,
ze stapte onder de douche, poetste haar tanden
en in haar oude pak, zoals gewoonlijk,
verliet ze haar huis om twintig over acht.

Ze duwde in de metro, zoals gewoonlijk;
iedereen gaat omhoog en anderen omlaag
en om negen uur stipt, zoals gewoonlijk,
zei ze 'goedemorgen' en ging naar haar werk.

Het kantoor is koud, zoals gewoonlijk,
dezelfde papieren, dezelfde problemen,
dezelfde collega's, zoals gewoonlijk,
met hetzelfde schema en dezelfde onderwerpen.

Alles is routine, zoals gewoonlijk,
alles is een lange lijst van verveling,
de uren rekken zich, zoals gewoonlijk,
woont iedereen in een lege klok.

Ze kwam thuis, zoals gewoonlijk.
Zet de tv aan en wachtte op het avondeten.
Ze at in stilte, zoals gewoonlijk,
in de slechte nacht en in de goede nacht.

Ze nam afscheid van de kinderen, zoals gewoonlijk,
en bleef alleen, kijkend naar een melodrama,
zij sliep al, zoals gewoonlijk,
toen ze uiteindelijk in bed kroop.

Ze raakte haar aan op de schouder, zoals gewoonlijk
en zij gaf zich meteen over, resignatief,
vervolgens draaide ze zich om, zoals gewoonlijk,
omarmde het kussen en viel in slaap.

Alles is routine, zoals gewoonlijk,
alles is een lange keten van verveling,
de verlangens rekken zich, zoals gewoonlijk,
woont iedereen in een lege wereld.

Ze werd wakker om negen uur, zoals gewoonlijk,
iedere zondag van haar kalender
en ging naar het platteland, zoals gewoonlijk,
hij met de familie in de gezinsauto.

Altijd naar dezelfde plek, zoals gewoonlijk,
at goedkoop in een eettentje
en rond vijf uur, zoals gewoonlijk,
voegde ze zich bij de terugkeer van de zondaggangers.

Eén achter de ander, zoals gewoonlijk...
Eén achter de ander in de colonne
met een draai van het stuur, zoals gewoonlijk,
herhaalde geschiedenis van elke week.

Alles is routine, zoals gewoonlijk.
Alles is een lange keten van verveling,
de dagen rekken zich, zoals gewoonlijk,
woont iedereen in een lege tijd.

Ze werd wakker om acht uur, zoals gewoonlijk,
ze stapte onder de douche, poetste haar tanden
en in haar oude lichaam, zoals gewoonlijk,
verliet ze haar huis om acht uur en...altijd."