Mirala, Miralo
Alejandra Guzmán
Kijk, Kijk
Kijk, kijk, kijk
Godin gekleed in speeksel en zout
De dode ogen in het wit kreunend
Op de vloer van de woonkamer
Kijk, kijk, kijk
Naakte engel gedrenkt in zweet
De bergen van zijn lichaam beklimmend
Stop alsjeblieft niet
In de hitte van de middag
Wilde strijd
Kijk, kijk, kijk
Hoe ze beweegt, hoe ze om meer vraagt
Sterft en herboren uit de as
Weer jaloers makend
Ik kom bijna op mijn tenen binnen
En in volle schemering
Het vuur brandend
Van mijn nachtmerries
Je bent mooi, mooi, mooi
Meer dan de hemel
Met een miljoen sterren
Het is makkelijk te vergeven
Als je echt houdt
Je bent mooi, mooi, mooi
Gevaren en mooi
Veel meer dan nodig
Ik zou moeten schreeuwen
Maar ik bijt op mijn tong
Kijk, kijk, kijk
Ze ontwart, raakt weer verstrikt
Een kwal onder de zee
Op het punt van zinken
Kijk, kijk, kijk
Zo trots, zo sentimenteel
Vraagt om roze muziek, hetzelfde
Als wat mij laat zingen
Bij de hypnotiserende deur
Van mijn eigen huis
Ik kan het niet geloven
Hoe vaak ik het ook zie
Je bent mooi, mooi, mooi
Meer dan de hemel
Met een miljoen sterren
Het is makkelijk te vergeven
Als je echt houdt
Je bent mooi, mooi, mooi
Gevaren en mooi
Veel meer dan nodig
Ik zou moeten schreeuwen
En ik beweeg niet, nee
Mooi, mooi, mooi
Meer dan een zonsondergang
Naakte engel
Gedrenkt in zweet
Mooi, mooi, mooi
Gevaren en mooi
Oh, niet omdat je me dit aandoet, zeg het me
Mooi, mooi, mooi
Meer dan een zonsondergang
Ik zie het en kan het niet geloven