Sul Ciglio Senza Far Rumore

Elke keer dat
Jij met me praat
Lijkt het voor mij alsof
De hoop in de wind is gespreid,
Dat een vol glas half leeg is.
Elke keer dat
Jij naar me kijkt
Herinner ik me dat

De woorden zijn het kader
Terwijl het schilderij elders is en jij weet het.
Als we reizen zonder richting
Zal je me, hoe graag je ook wilt, niet tegenkomen.
Maar als ik op je wacht
Op de rand zonder geluid te maken,
De afstanden die ons scheiden opheffen
En ondertussen zal ik overleven.
Ik heb een beetje van jouw adem in mijn zak gestopt.

Elke keer dat
Jij me omarmt
Merk ik dat
Je een outfit hebt voor elke gelegenheid,
Maar de onze komt nooit.
Doe geen beloftes hardop
Anders luister je niet naar jezelf.
Maar als ik op je wacht
Op de rand zonder geluid te maken,
De afstanden die ons scheiden opheffen
En ondertussen zal ik overleven.
Ik heb een beetje van jouw adem in mijn zak gestopt.

Wij zijn het mooie, wij
Zijn het slechte weer,
Wij zijn het ergste achter,
Elke tekortkoming laten we altijd achter of nemen we mee.
Wij die bij elke fout weten te lachen.
Er is geen schuld, er is geen excuus dat nu standhoudt.
Er is geen maat voor dit lijden
Waar we deel van uitmaken,
Waar we benadeeld zijn.
Maar als ik op je wacht

Op de rand zonder geluid te maken,
Kun je de afstanden opheffen die ons een beetje doden.
En ondertussen zal ik overleven.
Ik heb een beetje van jouw adem in mijn zak gestopt
En een paar reservekussen
Voor wanneer je er niet bent.
Elke keer dat jij me...