Luna

Alleen jij kunt mijn ziel horen
Alleen jij kunt mijn ziel horen

Luna, jij
Hoeveel zijn de liederen die weerklinken
Verlangens die door de eeuwen heen
De lucht hebben doorkruist om jou te bereiken
Haven voor dichters die niet schrijven
En die vaak hun verstand verliezen
Jij verwelkomt de zuchten van wie lijdt
En schenkt een droom aan elke ziel
Luna die naar me kijkt, luister nu naar me

Alleen jij kunt mijn ziel horen

Luna, jij
Die de tijd van de eeuwigheid kent
En het smalle pad van de waarheid
Laat meer licht schijnen in dit hart van mij
Dit mensenhart dat niet weet, niet weet

Dat de liefde de pijn kan verbergen
Als een vuur dat je ziel kan verbranden

Luna, jij
Jij verlicht de lucht en zijn immensiteit
En toont ons alleen de helft die je wilt
Zoals wij dat bijna altijd doen
Engelen van klei die niet vliegen
Zielen van papier die in vlammen opgaan
Harten als bladeren die vallen
Dromen gemaakt van lucht die vervagen
Kinderen van de aarde en jouw kinderen die je kent

Dat de liefde de pijn kan verbergen
(Dat de liefde de pijn kan verbergen)
Als een vuur dat je ziel kan verbranden
(Als een vuur dat je ziel kan verbranden)

(Alba lux, diva mea, diva es silentissima)
Maar het is met de liefde dat ons hart ademt
En de kracht die alles beweegt en verlicht

Alleen jij kunt mijn ziel horen
(Alba lux, diva mea, diva es silentissima)
Alleen jij kunt mijn ziel horen
(Alba lux, diva mea, diva es silentissima)