Dame Tu Aire

Vandaag ben ik je weer kwijt, bij het ontwaken
Als ik de werkelijkheid droomde, en leefde wat verloren ging

Mijn humeur, kijk ernaar, een kleurloos schilderij aan het maken
Ik zie een grijze landschap dat mijn binnenste weerspiegelt
En daarin, en daarin

Witte duiven vliegen laag, op het dak straalt de zon
En iedereen lacht behalve ik
Want nu ben ik, een gevangene meer, schreeuwend om de waarheid
Jij bent mijn leven, en als je weggaat, komt de duisternis

Geef me je lucht nog een dag, zodat ik kan ademen
Dat een straal van licht, me laat stralen
Dat eenzaamheid sterft

Vandaag zal ik dromen dat ik naast jou ontwaak
En ik zing je liedjes die, ik gisteravond voor je schreef

En ik zal komen, voor jou naar waar niemand kon gaan
Ik zie de mooiste plek, van zoveel die ik kende
En daarin, en daarin

Witte duiven vliegen laag, op het dak straalt de zon
En iedereen lacht behalve ik
Want nu ben ik, een gevangene meer, schreeuwend om de waarheid
Jij bent mijn leven, en als je weggaat, komt de duisternis

Geef me je lucht nog een dag, zodat ik kan ademen
Dat een straal van licht, me laat stralen
Dat eenzaamheid sterft

Want nu ben ik, een gevangene meer, schreeuwend om de waarheid
Jij bent mijn leven, en als je weggaat, zal de duisternis me verdoemen

Geef me je lucht nog een dag, zodat ik kan ademen
Dat een straal van licht, me laat stralen
Dat eenzaamheid sterft