Hoja En Blanco
Monchy & Alexandra
Witte Blad
Het was onmogelijk om je herinnering uit mijn hoofd te krijgen
Het was onmogelijk te vergeten dat ik ooit van je hield
Er is zoveel tijd verstreken sinds de dag dat je ging
Daar besefte ik dat afscheid nemen heel verdrietig is
Ik had nooit gedacht dat een trein in zijn reis
Die dromen zou meenemen die we als kinderen zwoeren
Al je gevoelens hield je in je bagage verborgen
Je wilde me troosten en zei: 'Ik hou van je'
Sindsdien wist ik niet wat er van je leven zou worden
Sindsdien wist ik niet of je ooit terug zou komen
De vrienden uit het dorp vroegen of je terugkwam
Huilend draaide ik me om, ik kon ze niets zeggen
Gisteren, toen ik terugkwam in mijn dorp
Zei iemand me dat je al getrouwd bent
Kijk naar me en zeg me of je me al vergeten bent
Ik zal weggaan met tranen in mijn ogen
Daarna vroeg ik het aan de Maan
Ze draaide zich om en probeerde zich te verstoppen
Zelfs de Maan weet dat je van me hield
Zelfs de Maan weet dat je nog steeds van me houdt
En vlieg, vlieg een andere richting op
Ga en droom, droom dat de wereld van jou is
Jij kunt niet meer met me vliegen
Ook al zullen mijn dromen met jou meegaan
Het is zo verdrietig om je te moeten zeggen dat je me moet vergeten
Een andere liefde is in mijn leven gekomen en ik wil je niet meer
Het is te laat, ik kan niet ontkennen dat ik sterf
Maar mijn woorden zullen niet zwijgen om je te zeggen
Dat ik altijd van je zal dromen als ik mijn ogen sluit
Dat ik voor jou mijn treurige liederen zal zingen, nacht na nacht
Dat ik zal huilen zonder jou als ik me herinner dat ik alleen ben
En als ik me herinner dat je in de armen van een andere man slaapt
Vraag ik me af of je nog iets van mijn leven weerspiegelt
Of in je geheugen die liefde van zoveel jaren leeft
Die man die altijd van je heeft gehouden sinds je een kind was
Die huilt omdat de liefde van zijn leven is getrouwd
Het is verdrietig om te zien dat een trein zich verwijdert
Het komt en gaat, het beste van je leven
Zeg me de reden van je afscheid
Waarom ging je weg en liet je duizend zorgen achter?
Op een dag ontving ik je brief
Ik wilde hem lezen, maar het was een blanco blad
Want van je leven heb ik nooit iets geweten
Zoals vragen of ik je nog steeds liefheb.