Du Bist So Schön

Een kamer vol maanlicht, vol met licht
Dat op jou weerkaatst en breekt
Raakt mijn ogen aan en doordringt
Totdat deze maan weer zinkt
Je houdt je handen voor je gezicht
Want zo lang laat je me niet kijken
Maar wat ik hier zie, wil ik bekennen
Kan ik ook zonder mijn ogen zien
Jij bent zo mooi
Jij bent zo mooi

Een kamer vol nacht, vol met slapend jou
En ik lig hier wakker, kijk naar de slapende nou
Een omhulsel vol mens, vol met leven en dood
Slechts een moment, dat ook een einde kent
Ik voel het branden op mijn tongpunt
En ik hou ervan om de dingen bij naam te noemen
Dus wek ik je, ik doe het licht aan
Zodat ik het je persoonlijk kan zeggen
Jij bent zo mooi
Jij bent zo mooi

Een kamer vol hemel van kunstmatige sterren
Die de duisternis onder de nacht verwijderen
Jouw knipperende ogen verachten het licht
Dat lees ik in jouw gezicht
Je zegt me niet te kijken, ik vraag je waarom
Jouw antwoord is woordloos, je draait je alleen om
En ik zal het verdragen, het beeld te missen
Maar ik kijk gewoon zo graag!
Jij bent zo mooi
Jij bent zo mooi