Million alyh roz
Alla Pugacheva
Miljoen rode rozen
Er was eens een kunstenaar,
Hij had een huis en doeken.
Maar hij hield van een actrice,
Die hield van bloemen.
Toen verkocht hij zijn huis,
Verkocht zijn schilderijen en dak
En met al zijn geld kocht hij
Een hele zee van bloemen.
Miljoen, miljoen,
Miljoen rode rozen
Uit het raam, uit het raam,
Uit het raam zie je het.
Wie verliefd is, wie verliefd is,
Wie verliefd is en oprecht,
Zal zijn leven voor jou
Veranderen in bloemen.
In de ochtend sta je bij het raam,
Misschien ben je wel van je stuk,
Als een voortzetting van een droom,
Het plein vol bloemen.
De ziel koelt af:
Wat voor rijke hier rondloopt?
En onder het raam, zacht ademend,
Staat de arme kunstenaar.
Miljoen, miljoen,
Miljoen rode rozen
Uit het raam, uit het raam,
Uit het raam zie je het.
Wie verliefd is, wie verliefd is,
Wie verliefd is en oprecht,
Zal zijn leven voor jou
Veranderen in bloemen.
De ontmoeting was kort,
In de nacht nam de trein haar mee,
Maar in haar leven was er
Een lied van waanzin van rozen.
De kunstenaar leefde alleen,
Hij heeft veel ellende doorstaan,
Maar in zijn leven was er
Een heel plein vol bloemen.
Miljoen, miljoen,
Miljoen rode rozen
Uit het raam, uit het raam,
Uit het raam zie je het.
Wie verliefd is, wie verliefd is,
Wie verliefd is en oprecht,
Zal zijn leven voor jou
Veranderen in bloemen.