Kirikou
Amadou et Mariam
Kirikou
In het dorp waren het water en de mensen verdwenen
De vrouwen huilden en trilden voor de heks
Kirikou wist waar we onze grootvader konden vinden
Kirikou, mijn vriend, heeft ons weer leven gegeven
Kirikou is niet groot, maar hij is dapper
Kirikou is klein, maar hij is mijn vriend
Kirikou is niet groot, maar hij is dapper
Kirikou is klein, maar hij is mijn vriend
Op de weg van de flamboyanten
Vanuit het huis van Karaba
De fetisjen waken over het dorp
Kirikou vraagt zich af waarom Karaba zo gemeen is
Kirikou, mijn vriend, heeft ons weer leven gegeven
Kirikou is niet groot, maar hij is dapper
Kirikou is klein, maar hij is mijn vriend
Kirikou is niet groot, maar hij is dapper
Kirikou is klein, maar hij is mijn vriend