La Vita Mia

Mijn leven
We weten niet meer hoe we moeten grijpen, omgaan
Met deze liefde die vervaagt en wegglijdt
Je bent verdrietig geworden en toen, toen ben je vreemd gegaan
Je zegt niet meer: "Wat een mooie tijd ben jij!"

Het regent inderdaad
Je zou naar buiten willen en samen met mij afkoelen
Ik gekleed, heel licht zou sterven
En ik zou me overgeven
Om mijn leven weer te zien, een razendsnel afscheid

En ik kijk naar buiten
Ik zie harten en dat zijn de bomen die ik ook
Heb beklommen ook
Het is daarboven genesteld
Ik zie je weer, die jij bent, die jij bent

Mijn leven
Dit leven tussen de armen, tussen de handen
Heeft een mooi gezicht, jouw gezicht, een prachtig gezicht
Je hebt de leegte die jij geeft
Ook jouw glimlach heb ik geleefd en verward op de mijne

Als dit leven is
Heb ik het aangeraakt, heb ik het op me gevoeld
Heb ik het omarmd in jou
Ik kijk beter en er is geen
Twijfel meer dat jij bent, dat jij bent

Mijn leven

Wat een mooie ogen zou ik zien
Met mijn ogen
Hoeveel liefde gevangen met de handen
Die vleugels heeft en met de vleugels zal vervagen
En ik werd verliefd
Ik kwam, om het je te zeggen, ik vertrouwde je toe
Dat jij het was of het was al

Er is een storm
We kunnen naar buiten en samen afkoelen, trillen
Want trillen doet
Het leven dat weggaat
Met jou die meeneemt
Met jou

Mijn leven

Want trillen doet
Het leven dat weggaat
Met jou die meeneemt
Met jou

Mijn leven