Vita Mia

Mijn leven
We weten niet meer hoe we moeten grijpen, omgaan
Met deze liefde die vervaagt en wegglijdt
Je bent verdrietig geworden en toen
Toen ben je vreemd gaan doen
Je zegt niet meer "wat een mooi weer ben jij"
Het regent inderdaad
Je zou willen uitgaan, samen met mij afkoelen
Ik in een heel lichte outfit zou sterven
En ik zou je verlaten
Om mijn leven weer te zien, een snel afscheid
En ik kijk naar buiten
Ik zie harten en dat zijn de bomen die ik ook
Ook heb beklommen
Het is daarboven genesteld
Ik zie je weer zoals je bent, zoals je bent
Mijn leven
Dit leven tussen de armen, tussen de handen
Heeft een mooi gezicht, jouw gezicht, een prachtig gezicht
Je hebt de leegte die jij geeft
Ook jouw glimlach heb ik ervaren en verward op de mijne
Als dit leven is
Heb ik het aangeraakt, heb ik het gevoeld op mij
Ik heb het omarmd in jou
Ik kijk beter en er is geen
Twijfel meer dat jij bent, dat je bent
Mijn leven...
Wat een mooie ogen zou ik zien
Met mijn ogen
Hoeveel liefde gekweekt met de handen
Die vleugels heeft en met de vleugels zal vervagen
En ik werd verliefd
Ik kwam, om je te zeggen, ik vertelde je
Dat jij het was of nooit was
Er is een storm
We kunnen nu samen uitgaan en afkoelen, trillen
Want trillen doet
Het leven dat weggaat
Met jou die het meeneemt
Met jou
Mijn leven

Want trillen doet
Het leven dat weggaat
Met jou die het meeneemt
Met jou
Mijn leven