Huelo a Soledad
Ana Gabriel
Ik Ruik de Eenzaamheid
Ik ruik de eenzaamheid
Met een onverschillig gevoel van een liefde
Met een donkere oceaan om te navigeren
Voel ik me zo moe van het huilen
En niemand kan zich voorstellen hoe ik me voel
Ik ruik de eenzaamheid
Zonder iemand die deze pijn verzacht
Er is niemand die mijn gevoel begrijpt
En luistert naar wat ik moet zeggen
Ik omarm de herinneringen die ik nog moet leven
Ik ben zo bang
Dat ik mijn hart niet hoor
Mijn ziel is dorstig
Ze is haar licht al kwijt
Oh, wat ben ik alleen
Ik kijk in de spiegel en vraag me af wie ik ben
Mijn hoop sterft, ze heeft geen redding meer
En niemand die mijn illusie wekt
En me met tederheid over de liefde spreekt
Oh, wat ben ik alleen
Oh, ik ga dood
Ik ruik de eenzaamheid
Ik vind geen pad om te volgen
Ik mis fantasieën om te leven
En het echo van een gefluister in mijn gevoel
Ik verlies me in een moment zonder te weten
Ik ben zo bang
Dat ik mijn hart niet hoor
Mijn ziel is dorstig
Ze is haar licht al kwijt
Oh, wat ben ik alleen
Ik kijk in de spiegel en vraag me af wie ik ben
Mijn hoop sterft, ze heeft geen redding meer
En niemand die mijn illusie wekt
En me met tederheid over de liefde spreekt
Oh, wat ben ik alleen
Ik kijk in de spiegel en vraag me af wie ik ben
Mijn hoop sterft, ze heeft geen redding meer
En niemand die mijn illusie wekt
En me met tederheid over de liefde spreekt
Oh, wat ben ik alleen
Oh, ik ga dood
Oh, wat ben ik alleen
Oh, ik ga dood
