O Meu Amor Foi Para o Brasil

Mijn liefde ging naar Brazilië in die stoomboot
Verbleef in rook zijn afscheid in de blauwe lucht
Toen hij in Rio de Janeiro aankwam
Schreef hij geen enkele regel
Een heel jaar is al voorbij

Hij liet een belofte van een brief achter
In deze buik liet hij een zaadje achter
De bloem groeide en werd stevig
Wil weten van de afwezig vader
En ik kan er niets over zeggen

Hij dwaalt verloren tussen de inheemse vrouwen
Vrouwen die niet weten wat zonde is
Hun heiligen zijn sterker dan de mijne
Negeert de oproep van de hemel
Hij zal daar wel vastzitten
In een kralenketting van schelpen die hem betoverde

Mijn liefde was rubberwerker in Pará
Was houthakker in de woestenijen van Piauí
Was zinkwerker in het land van Maranhão
Iemand vertelde me dat hij hem zag
Op een zondag brood bakken

Mijn liefde heeft al een Braziliaans accent
Voegde suiker en kaneel toe aan de klinkers
Danst al forró en waagt zich aan de pandeiro
Wie weet komt hij op een dag
Om andere carnaval te proberen

Hij dwaalt verloren tussen de mulatten
Zal al wel in andere armen gesmolten zijn
Ik weet al dat hun heiligen wonderdoeners zijn
Dansen met vreugde op de ritmes van de terreinen
Maar ik heb hoop dat op een dag de heimwee komt
En hij terugkeert naar mijn huiselijke armen

Hij is in São Paulo en werkt in telecom
Zal vast 'dokter' op een kaartje hebben staan
's Avonds samba in het 'Ó do Borogodó'
Vergeet Solidó, huilt niet meer bij Fado
Ik weet niet wat ik moet zeggen, hij was zo onhandig
Als ik hem zie wil ik hem niet meer, hij zal wel een zeurpiet zijn