1977

Ana Tijoux

1977

1970, 1970
1970, 1970

Ik werd geboren op een dag in juni
In het jaar 77
Planeet Mercurius
En het jaar van de slang
Zonder een merk
Getatoeëerd op mijn voorhoofd
Dat in de buik van mijn moeder
De volgende stap aangaf
Het laat me huilen
Zonder verdoving op de tafel
Mijn vader zei alleen: het is Ana Maria
Als het de eerste schreeuw was
Die me zou testen
Brandend de wonden
En me de energie gevend
Ik was toen als een open boek
Maar ik las de kleine lettertjes van de tekst
Als een architect
Die elk effect bouwt
Juist, onjuist, ik leer alles erover
Weten dat sommige mensen
De schade willen
Een trede hoger
Het kost tijd, het kost jaren
Met mijn knuffel die het dagelijkse leven bekijkt
Tekenen veranderden
En de winter in een grote zomer
Papa gaf me iets onder mijn aandringen
Een spel, ik probeerde je de schuld te geven en ontving
Maar in de kaart deden ze de competitie
En het was toen dat ik mijn eerste machteloosheid voelde

1970 shhh
1970 shhh
1970 shhh

1977, zeg me niet nee
Want je voelt het aan
Alles wat verandert, zal anders zijn
In het jaar dat de slang werd geboren shhh (herhaal)

Mijn tienerjaren
Was een bizarre fase
Het lichaam is de batterij
En het hoofd de gitaar
De orkest van de narren
Niets gebroken voor de blik
Van een meisje dat alleen zwaarden hakt
Hormoon afgevuurd
Overbevolkt zonder vormen
Waar seizoenen veranderen
Je loopt op kruispunten
Iedereen is zijn eigen thuis
Ik bereidde de aas voor
De heilige duivels
Met een boze blik
Mijn rij de waarheid
Zocht nooit zijn stoel
Mijn zoektocht was puur
Een proces van pure energie
De pupil van een dichter
Die onze speeksel markeerde
In de bergen die de uitgang keken
De militaire parade met monotone stappen
Polychrome kleuren
Uniformen van weinig toon
Detoneerde mijn vragen
De stem klonk niet
Mijn eerste rijm die klonk
En ik rol me op
Mijn zoektocht was niet voor mijn podiumding
Het was iets noodzakelijks
Dat al mijn falen markeerde
Dus alles
Meer dan nodig
Was toen dat ik begreep
Dat iedereen een piraat wil zijn.