The Ocean (feat. Bookend)

Dus je kwam
Misschien moet ik me verontschuldigen dat ik me helemaal heb gegeven
Omdat ik mezelf niet heb vergeven
Na zoveel bijna's, eindelijk een

Dus je kwam
Misschien moet ik me verontschuldigen dat ik me helemaal heb gegeven
Omdat ik mezelf niet heb vergeven

Na zoveel bijna's, eindelijk een
Mijn tijd met jou, voor jou
Als de hoogste temperatuur die je belemmert om te leven
Maar je laat je denken

Plotseling zie ik dat mijn wachten eindeloos is
En dat mijn tijd niet eeuwig is

Het verdriet valt altijd op de rekening
Ik voel mijn huid warm draaien
Zou je aan mij gedacht hebben?
Ik heb zoveel angsten
Je vrij zien, je in de war raken

Al mijn diepste angsten lees ik in jou in mij
Goed is dat je hier blijft, slecht is dat je verliefd wordt
Het proces halverwege stoppen, altijd terug
Omdat je behoefte hebt aan veilige steun
En in deze jouw onzekerheid, die van vandaag, is de zee niet voor mij
Jij vult jouw leegte, ik had zoveel liefde voor je te geven
Ik weet niet of het de beste keuzes waren, ik kan het niet weten
Het is de ondergang van een zon, jij was degene die besloot
Je hebt al besloten, plotseling zie ik dat mijn wachten eindeloos is
En mijn tijd niet eeuwig is

En dat dit bloed niet stopt
Zwak zijn, blind
En deze onze open wonden

Plotseling zie ik dat mijn wachten eindeloos is
En dat mijn tijd niet eeuwig is

Jouw waarheden zo helder

Het deed geen pijn, het zal geen pijn doen
Ik noem mezelf, ik zwijg, kom, kalmeer
Het was voor de laatste stap dat ik je verloor

Plotseling zie ik dat mijn wachten eindeloos is
En dat mijn tijd niet eeuwig is