La Voce del Silenzio
Andrea Bocelli
De Stem van de Stilte
Ik wilde even alleen zijn
Om na te denken, dat weet je
En ik hoorde in de stilte
Een stem diep van binnen
En er komen zoveel dingen terug
Die ik al dood waande
En wie ik zo heb liefgehad
Uit de zee van de stilte
Keert terug als een golf
In mijn ogen
En wat ik mis
In de zee van de stilte
Mis ik, weet je, veel meer
Er zijn dingen in een stilte
Die ik nooit had verwacht
Ik zou een stem willen
En plotseling
Besef je dat de stilte
Het gezicht heeft van de dingen die je verloren hebt
En ik voel je, liefde
Ik voel je in mijn hart
Je neemt de plek weer in die
Je nooit verloren had
Die je nooit verloren had
Die je nooit verloren had
Ik wilde even alleen zijn
Om na te denken, dat weet je
Maar er zijn dingen in een stilte
Die ik nooit had verwacht
Ik zou een stem willen
En plotseling
Besef je dat de stilte
Het gezicht heeft van de dingen die je verloren hebt
En ik voel je, liefde
Ik voel je in mijn hart
Je neemt de plek weer in die
Je nooit verloren had
Je nooit verloren had
Je nooit verloren had
Je had nooit verloren
Je had nooit verloren.
