Momentos

In de nacht brachten we uren door
pratend over duizend dingen om te doen
en soms in kleine discussies
kwam de ochtend weer.

En altijd begon de dag met een kus en jij,
vervolgens maakte je een koffie voor me
en ik nam elke dag afscheid
dromend om terug te keren.

We stopten de tijd, dag na dag
ik wilde je elke keer weer ontdekken
verstrengeld in jouw leven
en jij verstrengeld in het mijne
de wereld leek aan onze voeten.

Je ziet dat alles voorbijgaat,
wie had dat gedacht
je ziet dat er weinig over is van gisteren
bijna alleen de herinneringen
momenten die nooit meer terugkomen.

Herinner je je de keren dat we zeiden,
dat niets ons kon scheiden
de wind die jouw woorden hoorde
zingt jouw lied.

En ik verschool me in jouw lichaam,
en jij liet de zintuigen vrij
verloren in de nacht en de stilte
droomden we om te dromen.

Het leven bestaat altijd uit momenten,
vandingen die je vaak niet waardeert
en dan, als je verliest
dan je eindelijk beseft
de tijd laat je niet
terugkeren.

Je ziet dat alles voorbijgaat,
wie had dat gedacht
je ziet dat er weinig over is om te vertellen
bijna alleen de herinneringen
momenten die nooit meer terugkomen.