Jamais je ne t'ai dit que je t'aimerai toujours

Nooit heb ik je gezegd dat ik altijd van je zal houden
Oh mijn liefde
Nooit heb jij me beloofd me te aanbidden
Helemaal je leven
Nooit hebben we zulke eden gewisseld, ons kennende,
Jou kennende
Nooit zouden we hebben geloofd dat we voor altijd door de liefde gevangen zouden zijn, wij die zo
Onbetrouwbaar waren

Toch,
Toch, heel langzaam, zonder dat er iets tussen ons gezegd werd
Stukje bij beetje
Zijn gevoelens tussen onze lichamen geslopen die het fijn vonden
Om zich te vermengen
En toen kwamen de liefdeswoorden op onze blote lippen
Stukje bij beetje
Honderden liefdeswoorden vermengden zich heel zachtjes met onze kussen
Hoeveel liefdeswoorden?

Nooit had ik geloofd dat jij me altijd zou bevallen
Oh mijn liefde
Nooit hadden we gedacht samen te kunnen leven
Zonder ons te vervelen
Elke ochtend weer zo verrast te zijn dat we ons zo goed voelen
In hetzelfde bed
Niets meer te verlangen dan dat dagelijkse plezier om samen te zijn
Zo goed

Toch,
Toch, heel langzaam, zonder dat er iets tussen ons gezegd werd
Stukje bij beetje
Hebben onze gevoelens ons verbonden, ondanks onszelf, zonder erover na te denken
Voor altijd
Gevoelens die sterker en heftiger zijn dan alle bekende
En onbekende liefdeswoorden
Gevoelens zo gek en zo intens, gevoelens waaraan we voor onszelf nooit
Hadden geloofd

Nooit, zeg nooit dat je altijd van me zult houden
Oh mijn liefde
Beloof me nooit dat je me zult aanbidden
Helemaal je leven
Laten we vooral geen zulke eden wisselen, ons kennende,
Jou kennende
Laten we het gevoel behouden dat onze liefde van dag tot dag,
Dat onze liefde een liefde is
Zonder toekomst