El Hijo Desobediente

Op een zondag, zwervend rond
Ontmoetten twee jongemannen
Handen aan hun zwaarden
Alsof ze wilden vechten

Toen ze aan het vechten waren
Kwam de vader van één eraan
Zoon van mijn hart
Vecht niet meer met iemand

Ga weg hier, mijn vader
Ik ben woester dan een leeuw
Als ik mijn zwaard trek
Steek ik je door het hart

Zoon van mijn hart
Om wat je net zei
Voor de zon opkomt
Zal je leven worden genomen

Wat ik mijn vader vraag
Is dat hij me niet heilig begraaft
Maar in ruwe aarde
Waar het vee over me heen kan lopen

Met een hand van buiten
En een verguld papier
Met een bordje dat zegt
Felipe was ongelukkig

Het rode paard
Is een jaar geleden geboren
Dat laat ik aan mijn vader
Voor de opvoeding die hij me gaf

Van de drie paarden die ik heb
Laat ik ze aan de armen
Zodat ze tenminste kunnen zeggen
Felipe, God vergeef je

Ze lieten de zwarte stier naar beneden
Die ze nog nooit hadden laten zakken
Maar nu is hij echt naar beneden gekomen
Verward met het vee

Met deze neem ik afscheid
Met de ster van het oosten
Dit kan je overkomen
Aan de ongehoorzame zoon