Qué Vida Tan Dura
Arde Bogotá
Wat een zware leven
(Wat een zware leven!)
(Zo zwaar)
(Wat een zware leven!)
(Zo zwaar)
Ik ben zo ver van huis
Dat ik overweeg om naar de maan te verhuizen
Zo hoog, zo NASA
Dat ik op een dag knal als een zeepbel
En jij bent dichtbij huis
Terug van een plek die je nooit helpt
Zo verrot, zo niks
De aanvaller de schuld geven die nooit scoort
Soms missen we elkaar
En we zeggen het nooit, we bedriegen onszelf
Zo macho, zo genadeloos
En we zeggen het nooit
Wat een zware leven!
Zo zwaar
Wat een zware leven!
Zo zwaar
Ik ben zo droog in mijn ziel
Dat ik overweeg om zonder iets te leven
Zo verloren, zo dramatisch
Proberend de weg te vinden in de mist
En jij komt alweer thuis
Moegestreden van het geheim houden van de strijd
Jij, je trots en je woede
Maakt dit zware leven zo moeilijk
Soms missen we elkaar
En we zeggen het nooit
Wat een zware leven!
Zo zwaar
Wat een zware leven!
Zo zwaar
Wat een zware leven!
Zo verdomd zwaar
Wat een zware leven!
Zo zwaar
Wat een zware leven!
Zo zwaar
Wat een zware leven!
Zo zwaar
Wat een zware leven!
Zo verdomd zwaar
Wat een zware leven!
Zo zwaar