Hikari
Asian Kung-fu Generation
Licht
Geen enkel woord kwam eruit
Dingen die niet eens in gedachten kwamen, renden door mijn lichaam
In mijn zakken zit de leegte van een verloren kans
We kunnen nergens heen
Ik dacht dat geen enkele toon ongepast was
Ik dacht dat ik er niet kon komen met een melodie
Op de TV zie ik de verre stadsgezichten
We kunnen nergens heen
Jouw kleine vingers
Moesten voor hem wel als licht zijn
De dagen samen vergeten we niet
Hij zal verder leven
Dromerig kijkend naar de schappen in de supermarkt
Ontbrak ons alles in deze stad
Zelfs in de rij staan, dat interesseert ons niet
We kunnen nergens heen
Er is geen mechanisme om verdriet te verdrijven
We hebben alleen maar onze vriendelijkheid om te delen
Op de TV zie ik de verre stadsgezichten
We kunnen nergens heen
De handen die hij vasthield
Moesten voor haar wel als licht zijn
De dagen samen vergeten we niet
Zij zal verder leven
Die kleine vingers
Moesten voor hem wel als licht zijn
De dagen samen vergeten we niet
Jij zult verder leven
Tenminste, ik zal het onthouden
De dagen van verloren zijn in de straten van Tokio
Tenminste, ik zal het onthouden
Deze overweldigende machteloosheid
Bloemblaadjes
Lente bries
Slapen in de schaduw van de bomen
De stadsgezichten aan de zee
Ik denk aan jou en bid
Die kleine vingers
Moesten voor mij wel als licht zijn
De dagen samen omarmen we
Laat me niet los
De handen die verbonden waren
Moesten voor mij wel als licht zijn
De dagen samen stapelen we op
Wij zullen verder leven.
