Liang Liang

de nacht laat licht zien
Bloemen vallen, de aarde glanst
Jij danst in de verte, zo vrij
In dit moment, alles wat ik zie
Ik verlang
Zelfs in verdriet

Laten we de bloesem delen
Wat heb jij me nu aangedaan?
Deze zee is zo vaag en verward
En ik voel nog steeds geen pijn, geen spijt
Geen valse acts
Alles is schijn

Liang liang, de nacht kleurt
Ik denk aan jou, dat is onze bestemming
Ik schilder de lente, omringd door jou
Zachtjes vertrekt de maand, vol liefde doven de sterren
De bloesem dwarrelt in het water

Liang liang, de lucht is zo wijd
Verlangen in een mengeling van kleuren
Verlies me in de chaos van deze liefde
De seizoenen komen en gaan
Wat verborgen is, blijft nog over
Hoeveel spijt past er in het verleden?
Hoeveel spijt nog?
Voorbije spijt

Ik voelde de kou van de nacht
En het licht dat jij me bracht
De lange maanden zijn zo traag
Hoe kan tijd zo vluchtig zijn?
Het gaat voorbij
En ik verander met de jaren

Laten we de bloesem delen
De levenslange blik op wat verloren ging
Ik hoop dat het licht me helpt
Om alle woorden te vergeten
De schaduw werd kouder
In een waterige wereld

Liang liang, de nacht kleurt
Ik denk aan jou, dat is onze bestemming
Ik schilder de lente, omringd door jou
Zachtjes vertrekt de maand, vol liefde doven de sterren
De bloesem dwarrelt in het water

Liang liang, de lucht is zo wijd
Verlangen in een mengeling van kleuren
Verlies me in de chaos van deze liefde
De seizoenen komen en gaan
Wat verborgen is, blijft nog over
Hoeveel spijt past er in het verleden?

Liang liang, drie levens
Drie werelden als een droom
De jaren van verlangens en verdriet
Als herinneringen niet meer samenkomen
Laat dan het gevoel in de nacht verdwijnen

Liang liang, in de tijd
Ik zal de lente blijven vieren
Je vindt me zoals de bloemen in de wind
Als ze vervagen, kan ik niet meer terug
Laten we de liefde niet laten sterven
Liang toont ons de kwetsbaarheid van de bloemen

Geen woorden meer
Duizend zinnen.