jose

De koffers bij de deur, José gaat nu weg
Naar de oorlog voor zijn vaderland, zonder datum van terugkeer
Hij zegt tegen de kinderen: Bid veel voor je vader, ik ga jullie missen
En een bezorgde vrouw, een pijnlijke angst om te klagen

Wie zorgt voor jullie en beschermt jullie zoals jij
Je hebt het altijd gedaan, hoe kan ik slapen als ik in je armen lag
Wie maakt mijn ochtenden wakker met charme en kusjes
En met Kerst, wie verlicht de boom
En hoewel ik hoop dat God je stappen volgt
José, weet dat een soldaat makkelijk kan falen
Wie geeft me de garantie dat je terugkomt naar huis
Want als ik naar je foto kijk, krijg ik zin om te huilen

Wie? Nu zeg me wie?
Wie? Nu zeg me wie?

Avontuur

Het verhaal is een beetje bitter, José moet vertrekken, een soldaat in de strijd
Zonder te weten wat zijn einde zal zijn
Hij neemt afscheid en zegt tegen de kleinste: Huil niet, ik kom snel terug
En de vrouw verbergt in stilte haar lijden
Ze heeft een brok in haar keel, maar wil niet huilen
Ze weet dat met tranen niets te verhelpen valt
En ze verbergt haar verdriet met een engelachtige glimlach
Hoewel ze van binnen sterft, zou ze het je willen verwijten

Wie zorgt voor jullie en beschermt jullie zoals jij
Je hebt het altijd gedaan, hoe kan ik slapen als ik in je armen lag
Wie maakt mijn ochtenden wakker met charme en kusjes
En met Kerst, wie verlicht de boom
En hoewel ik hoop dat God je stappen volgt
José, weet dat een soldaat makkelijk kan falen
Wie geeft me de garantie dat je terugkomt naar huis
Want als ik naar je foto kijk, krijg ik zin om te huilen

Wie? Nu zeg me wie?
Wie? Nu zeg me wie?