The Truth Untold (feat. Steve Aoki)

De eenzaamheid is vol
In deze tuin die bloeit
Met doornen bedekt
Heb ik mezelf aan dit zandkasteel gebonden

Wat is jouw naam?
Heb je ergens een plek?
Oh, kun je het me vertellen?
Ik zag je verstopt in deze tuin

En ik weet
Dat alles van jou echt is
Ik wil je hand vasthouden die de blauwe bloem plukt

Het is mijn lot
Glimlach niet naar mij
Verlicht me
Omdat ik niet naar je toe kan komen
Heb ik geen naam om me te noemen

Je weet dat ik niet kan
Je mij tonen
Je mij geven
Ik kan je mijn treurige zelf niet laten zien
Ik ga weer met een masker naar je toe
Maar ik wil je nog steeds

In de tuin van eenzaamheid bloeit
Een bloem die op jou lijkt
Ik wilde het geven
Zonder dat domme masker

Maar ik weet
Dat het voor altijd zo niet kan zijn
Ik moet me verstoppen
Omdat ik lelijk ben

Ik ben bang
Ik voel me klein
Ik ben zo bang
Dat je me uiteindelijk weer verlaat
Ik ga weer met een masker naar je toe

Wat ik kan doen
In de tuin
In deze wereld
Is een mooie bloem te laten bloeien die op jou lijkt
Ademend als de persoon die je kent
Maar ik wil je nog steeds
Ik wil je nog steeds

Misschien, toen
Als ik maar
Een beetje
Moed had gehad om voor je te staan
Zou alles nu anders zijn?

Ik huil
In deze
Verloren
Zandkasteel waar ik alleen ben achtergelaten
Terwijl ik naar het gebroken masker kijk
En ik wil je nog steeds

Maar ik wil je nog steeds
Maar ik wil je nog steeds
En ik wil je nog steeds