La Canzone Del Sole
Lucio Battisti
Het Lied van de Zon
De blonde vlechten, de blauwe ogen en dan
Je rode sokken
En de onschuld op jouw wangen
Twee sinaasappels nog roder
En de donkere kelder waar wij, zachtjes ademden
En jouw rennende echo van jouw nee, oh nee
Je maakt me bang
Waar ben je geweest, wat heb je ooit gedaan?
Een vrouw, vrouw, vertel me
Wat betekent het dat ik nu een vrouw ben?
Maar hoeveel armen hebben jou omarmd, dat weet je
Om te worden wie je bent
Wat maakt het uit, je gaat het me niet vertellen
Helaas
Maar herinner je je het groene water en wij
De rotsen en het wit op de bodem
Welke kleur hebben jouw ogen?
Als je het me vraagt, antwoord ik niet
Oh zwarte zee, oh zwarte zee, oh zwarte zee..
Jij was helder en transparant zoals ik
Oh zwarte zee, oh zwarte zee, oh zwarte zee..
Jij was helder en transparant zoals ik
De verlaten fietsen op het gras en dan
Wij tweeën uitgestrekt in de schaduw
Een bloem in je mond kan helpen, weet je
Alles lijkt vrolijker
En plots dat stilzwijgen tussen ons
En jouw vreemde blik
De bloem valt uit je mond en dan..
Oh nee, stop alsjeblieft je hand
Waar ben je geweest, wat heb je ooit gedaan?
Een vrouw, vrouw, vertel me
Wat betekent het dat ik nu een vrouw ben?
Ik ken die zelfverzekerde glimlach niet die je hebt
Ik weet niet wie je bent, ik weet niet meer wie je bent
Je maakt me bang, helaas
Maar herinner je je de grote golven en wij
De spetters en jouw lachen...
Wat is er overgebleven in jouw ogen?
De vlam is gedoofd of is hij nog aan?
Oh zwarte zee, oh zwarte zee, oh zwarte zee..
Jij was helder en transparant zoals ik
Oh zwarte zee, oh zwarte zee, oh zwarte zee..
Jij was helder en transparant zoals ik.
De zon als hij opkomt, komt langzaam op en dan
Verspreidt het licht zich om ons heen
De schaduwen van spoken in de nacht
Zijn bomen en struiken nog in bloei
Zijn de ogen van een vrouw nog vol liefde.