La Collina Dei Ciliegi

En als je echt een leven wilt dat helder en geuriger is
Verwijder met moed die smeekbede uit je ogen
Te vaak is wijsheid slechts de meest stagnante voorzichtigheid
En bijna altijd is de zon achter de heuvel

Maar waarom wil je niet blauw en stralend zijn
Maar waarom wil je niet met mij de lucht in
Vliegend tegen de traditie
Als een duif rond een vastgebonden ballon
En met een snavelklap
Goed afgesteld, doorboord en hij gaat omlaag, omlaag, omlaag

En wij nog hoger, nog verder omhoog
Glijdend boven bossen met uitgestrekte armen
Een glimlach die niet heeft
Geen gezicht meer en geen leeftijd meer
En ademend in winden die zich verspreiden over gronden zonder grenzen en limieten
We verwijderen ons en dan vinden we elkaar dichterbij
En hoger en verder weg
Als je een moment je ogen sluit
Nu kinderen van de oneindigheid

Als je mijn gedachten volgt, als je mijn gedachten volgt
Laat je gemakkelijk de oude jaloezieën achter
Maar je merkt niet dat het alleen de angst is die de gevoelens vervuilt en doodt
Zielen hebben geen geslacht, noch zijn ze van mij

Nee, wees niet bang, je zult geen prooi zijn voor de winden
Maar waarom geef je me je hand, waarom
Zouden we niet over de heuvel kunnen rennen
En tussen de kersenbomen de ochtend zien, welke dag het is
En een steen een schop geven
Overblijfsel van de hel en hem laten rollen, omlaag, omlaag, omlaag

En wij nog hoger, nog verder omhoog
Glijdend boven bossen met uitgestrekte armen
Een glimlach die niet heeft
Geen gezicht meer en geen leeftijd meer
En ademend in winden die zich verspreiden over gronden zonder grenzen en limieten
We verwijderen ons en dan vinden we elkaar dichterbij
En hoger en verder weg
Nu kinderen van de oneindigheid