Ana Negm

En telkens als ik een stap zet, ga ik weer twee terug
Het leven raast voorbij, sneller dan de jaren
Ik ben jong, maar van binnen voel ik me oud
Ik heb vleugels, maar ik ben opgesloten
Gewond, ik bloed en verberg het
In mijn bloed schrijf ik mijn woorden en mijn pijn
Eerlijk gezegd, ik stel me voor dat ik ga
Ik zing, wil dat mijn ziel het voelt
Misschien is dit niet mijn plek of is dit niet mijn tijd, of ben ik gewoon verward
Misschien is mijn fantasie een andere wereld of ben ik gewoon gek
Of misschien

Ik ben een ster, maar er is geen lucht
Ik heb vleugels, maar er is geen wind
Ik ben een ster, maar er is geen lucht
Ik heb vleugels, maar er is geen wind

En dan hoor ik een stem in mij, die me vooruit roept, de andere is oud
Een stem die leidt en een stem die bevrijdt, een stem die tilt
En dan, naar wie ga ik? Ik droom van morgen, de hele nacht
De dag komt en alles wat ik droomde, komt tot leven
Soms voel ik dat ik voorloop
Jullie leven in het verleden, en ik vecht met het verleden
Mijn plek zie ik niet hier
Mijn dromen zijn sterker dan ik en gaan door

Ik ben een ster, maar er is geen lucht
Ik heb vleugels, maar er is geen wind
Ik ben een ster, maar er is geen lucht
Ik heb vleugels, maar er is geen wind
Ik ben een ster, maar er is geen lucht
Ik heb vleugels, maar er is geen wind

Ik ben een ster, maar er is geen lucht
Ik heb vleugels, maar er is geen wind
Ik kijk ver weg, maar er is geen pad
Ik heb verhalen, aan wie moet ik ze vertellen als ik alleen ben