Indigo

De onstuitbare indigo is terug
Bespaar je mooie refreinen, hier hebben ze geen waarde
Mijn kaliber is punt Can met kogels van Cerbero
Ik schiet nauwkeurig op bijenkorven vol met rappers

Wiens moraal niet meer waard is dan hun schoenen
En hun brein gebruiken ze alleen om doeken op te hangen
Waarom zijn er zoveel kikkers met een complex van bazen?
Simpel, nu is het makkelijk en goedkoop om op te nemen

Sample een paar platen, gooi wat rommel op Ares
Misschien vinden je vrienden het leuk, maar nooit de luisteraars die het weten
Het niveau van leegte dat de hersenen binnendringt is ernstig
Van degenen die alleen maar zeggen dat ze echt zijn

En word niet boos als het jullie schuld is
Want als er geen valse mensen waren, had ik dit nooit geschreven
Hoewel ik begrijp dat degenen die me haten als ik praat
Want in elke religie met goden ontbreken nooit de duivels

Ik heb een stal vol waarheden die galopperen als troepen
Winden in de zeilen als druppels die glazen laten vallen
Als je je mond opent, moet je een keuze maken
Mijn respect ontvangen, bro, of zogenaamd competitie zoeken

Maar als je voor de tweede optie kiest, moet je me een pijpbeurt geven terwijl je om zegen vraagt
Het zijn er gewoon te veel
De teksten die gevangen zitten in mijn geavanceerde geest
Die, ook al wil ik het niet, ontsnappen uit het niets

Elke ochtend als ik bij de bushalte sta
Realiseerde ik me dat de Jezus van rap mijn gezicht heeft
Want ik heb een zware kruis dat probeert
MC's van koper te doven met poëzie van zilver
Want ik heb een zware kruis dat me zegt dat als ik vandaag de stront niet opruim, ik het misschien morgen onder mijn voeten krijg

De waarheid wordt rauw geserveerd
De realiteit wordt puur gemengd
De oprechtheid kleedt zich naakt (niet meer, niet minder)
Ik ben de indigo van papier en inkt
Noem me geen MC of rapper alleen (Canserbero)

De waarheid wordt rauw geserveerd
De realiteit wordt puur gemengd
De oprechtheid kleedt zich naakt (niet meer, niet minder)
Ik ben de indigo van papier en inkt
Noem me geen MC of rapper alleen (Canserbero)

De waarheid is als mest
Komt vroeg of laat boven drijven
En oprechte vrienden tel ik met één hand
Ze zweren tevergeefs een cultuur te verdedigen
Ze applaudisseren alleen voor hun broeders, ook al zingen ze rommel

De beef is in de mode, ik begrijp het, ze willen populariteit
Maar laat de mensen die echt iets bijdragen aan rap met rust
Het is makkelijk om te veel te praten, te zeggen dat ze perfect zijn
Velen onderzoeken me om daarna over mijn tekortkomingen te praten

Als insecten, altijd bedelend om een bord
Of als kikkers die wachten op de regen om in de plas te springen
Net zo ordinair zal ik altijd verstandig zijn
Ook al krab ik en komt het uit mijn lid, zing een Vallenato

Iedereen is met zijn eigen onderwerp bezig
En het probleem is dat velen voor de meerderheid zingen
Hoewel de meerderheid de doven van het systeem zijn
Ik bekritiseer de reggaeton niet, maar zijn lege woorden

Zoals je kunt zien ben ik een vers in levend vlees
Maar er zijn al velen die me jaloers zijn en mijn ogen ontwijken
Ze willen me bespugen, maar ik ben te hoog
En als je omhoog spuugt, valt het in je gezicht

Ik ben de waarheid, de naakte oprechtheid
Ook al schieten ze op me om te doden, mijn teksten zullen herinnerd worden
Aan de andere kant moet je me erkennen
Dat ik je alles heb geleerd wat je weet, maar niet alles wat ik weet

Ik ben hier niet om te zeggen dat ik een grote MC ben
Of om op tv te komen, ik wil alleen ontkrachten
Iedereen die niet begreep dat ik uit een crew kom
Die rap van geest heet, die je nooit zult begrijpen

De waarheid wordt rauw geserveerd
De realiteit wordt puur gemengd
De oprechtheid kleedt zich naakt (niet meer, niet minder)
Ik ben de indigo van papier en inkt
Noem me geen MC of rapper alleen (Canserbero)

De waarheid wordt rauw geserveerd
De realiteit wordt puur gemengd
De oprechtheid kleedt zich naakt (niet meer, niet minder)
Ik ben de indigo van papier en inkt
Noem me geen MC of rapper alleen (Canserbero)