Liberte

Ze heeft bladeren aan haar takken gehangen
Ze heeft zeilen aan haar mast bevestigd
Haar mooiste kousen aangetrokken
Haar zondagse kleren verbrand
Ze heeft naar het leven gekeken
Al die herinneringen opgestapeld
In haar hart als as
Al die dromen half verwelkt

Toen fluisterde ze
"Vrijheid vrijheid vrijheid
Oeh
Vrijheid, je moet wel bestaan"
Ja, we hoorden haar fluisteren
"Vrijheid vrijheid vrijheid
Oeh
Vrijheid, je moet wel bestaan"

Hij heeft een vreemde koninkrijk gecreëerd
Tussen de muur en de goot
Beschut onder een krantenkiosk
Hij heeft zijn verblijf gekozen
Hij heeft geen oogst gekend
Geen zoetheid in de stroom
De wreedheid, de onverschilligheid
Hebben zich over zijn wieg gebogen

Maar we horen hem mumelen
"Vrijheid vrijheid vrijheid
Oeh
Vrijheid, je moet wel bestaan"
Ja, we horen hem fluisteren
"Vrijheid vrijheid vrijheid
Oeh
Vrijheid, je moet wel bestaan"

Je kunt het om je heupen wikkelen
Je erin verpakken als in een mantel
Het direct op je huid dragen
Heerlijk warm op je buik
Genesteld in je rug
Je kunt het als een blanco kaart spelen
Het omhoog houden als een vlag
Je kunt het in je mouw schuiven
Het verstoppen onder je rokken
Om het tot je credo te maken

Iedereen heeft zijn bloem waar het hapert
Iedereen zijn allereerste woord
Iedereen zijn kelder en zijn schuur
Iedereen zijn straat, zijn café
Iedereen zijn ziel van kwetsbaarheid
Iedereen zijn schaduw op het doek
Iedereen zijn drie danspassen
Iedereen zijn soort van graf

Maar we blijven dromen
"Vrijheid vrijheid vrijheid
Oeh
Vrijheid, je moet wel bestaan"
Ja, we blijven dromen
"Vrijheid vrijheid vrijheid
Oeh
Vrijheid, je moet wel bestaan"