Mano A Mano
Carlos Gardel
Handje Handje
Verstrikt in mijn verdriet, roep ik je vandaag en gedachten
In mijn arme leven was jij alleen een goede vrouw
Jouw aanwezigheid, zo fijn, bracht warmte in mijn nest
Je was goed, trouw, en ik weet dat je van me hield
Zoals je van niemand hield, zoals je nooit meer zult kunnen houden
Het spel van de liefde begon toen jij, arme meid
De armoede ontweek in het pension waar je woonde
Vandaag ben je een echte dame, het leven lacht en zingt je toe
De centen van de sukkel gooi je naar de markt
Zoals een kat speelt met een arme muis
Vandaag heb je de beker vol met ongelukkige dromen
Je bent bedrogen door de sukkels, de vriendinnen, de schreeuwers
De dans tussen de rijken met hun dolle verleidingen
Waar de dansers triomferen en falen in hun ambities
Het is diep in je arme hart gekropen
Ik heb je niets te danken, handje handje zijn we gebleven
Het maakt me niet uit wat je deed, wat je doet of wat je gaat doen
De ontvangen gunsten heb ik denk ik terugbetaald
En als er een kleine schuld was die je vergeten was
Zet je die maar op de rekening van de sukkel die je hebt
Ondertussen, moge jouw triomfen, arme voorbijgaande triomfen
Een lange rij van rijkdom en plezier zijn
Dat de man die je verleidt, blijvende centen heeft
Dat je je opent in de dans met de milongadansers
En dat de jongens zeggen: Ze is een goede vrouw
En morgen, wanneer je een afgedankt oud meubel bent
En geen hoop meer hebt in je arme hart
Als je hulp nodig hebt, als je een advies nodig hebt
Vergeet deze vriend niet die zijn huid zal riskeren
Om je te helpen waar hij kan als het moment daar is