Mi Buenos Aires Querido
Carlos Gardel
Mijn geliefde Buenos Aires
Mijn geliefde Buenos Aires
Wanneer zie ik je weer
Zal er geen verdriet meer zijn, geen vergeten
De straatlantaarn waar ik ben geboren
Was de waker van mijn beloften van liefde
Onder zijn stille lichtje zag ik haar
Mijn meisje, stralend als de zon
Vandaag, nu het geluk wil dat ik je weer zie
Havenstad van mijn enige verlangen
En ik hoor de klacht van een bandoneon
Binnenin mijn borst vraagt mijn hart om vrijheid
Mijn Buenos Aires, bloeiende aarde
Waar ik mijn leven zal beëindigen
Onder jouw bescherming is er geen teleurstelling
Vliegen de jaren, verdwijnt de pijn
In een stoet passeren de herinneringen
Als een zoete spoor van emotie
Ik wil dat je weet dat als ik aan je denk
De zorgen van mijn hart verdwijnen
Het raampje van mijn straat in de achterbuurt
Waar een meisje in bloei glimlacht
Ik wil opnieuw kijken naar
Die ogen die strelen met hun blik
In de smalste steeg klinkt een lied
Dat zijn klacht zingt van moed en passie
En een belofte en een zucht
Verwijderde een traan van verdriet dat gezang
Mijn geliefde Buenos Aires
Wanneer zie ik je weer
Zal er geen verdriet meer zijn, geen vergeten
