Rosas de Abril
Carlos Gardel
Rozen van April
De middag dat ik in jouw ogen keek
De wereld van mijn ideale hemel
Al mijn verlangens legde ik in jou
En sindsdien leerde ik wat liefde is
En terwijl in een blauwe sluier
De zon majestueus straalde
Kon ik je mijn zucht van liefde geven
Jouw betoverende leven zien
Sinds je dichterbij kwam
Want het leek wel of ik zag
Een hemel van tederheid in jou
En wetende dat mijn verlangens
Jouw passie zochten
Want mijn intense emotie groeit al
Naast de bloeiende kamperfoelie
Jouw mond was alleen van mij
En daarin vond ik mijn genegenheid
De glorie die ik droomde
Herinner je je, mijn kostbare April
Dat jouw verliefde ziel was
In al mijn gelukkige verlangen
Een roos van April
Jij bent mijn goed, een liefdevolle tuin
Vrouw voor wie mijn wezen leefde
Als je je hart me geeft
Zal ik de zoete vrede van mijn leven voelen