On Ne Change Pas

We veranderen niet
We trekken gewoon de kostuums van anderen aan
We veranderen niet
Een jasje verbergt maar een beetje wat je ziet
We groeien niet
We duwen een beetje, net genoeg
De tijd van een droom, van een fantasie
En ze aan te raken met onze vingers

Maar we vergeten niet
Het kind dat blijft, bijna naakt
De momenten van onschuld
Toen we het niet wisten

We veranderen niet
We nemen de houding en de poses van strijd aan
We veranderen niet
We doen alsof, we geloven
Dat we keuzes maken
Maar als je krabt aan de
Buitenkant van het uiterlijk
Trilt er een kleintje dat op ons lijkt
We weten goed dat hij daar is
We horen hem soms
Zijn brutale deuntje
Dat volhardt en herhaalt
Oh, verlaat me niet

We vergeten nooit
We hebben altijd een gebaar
Dat verraadt wie we zijn
Een prins, een dienaar
Onder de kroon een blik
Een arrogantie, een trek
Van een prins of een dienaar

Ik weet dat zo goed
Ik heb beelden gekopieerd
En dromen die ik had
Al die duizenden dromen
Maar zo dichtbij mij
Een klein mager meisje
Loopt in Charlemagne, ongerust
En spreekt zachtjes tegen me

We veranderen niet,
We trekken gewoon de kostuums van anderen aan en voilà
We veranderen niet,
We verbergen maar een moment van onszelf

Een klein meisje
Onverstandig en eenzaam loopt
En droomt in de sneeuw
Terwijl ze de kou vergeet

Als ik haar opmaak
Verdwijnt ze een beetje,
De tijd om te kijken hoe ik het doe
En zich om me te lachen

Een klein meisje
Een heel klein meisje
Een heel klein meisje
Een heel klein meisje