Elle
Charles Aznavour
Zij
Zij, dat is de naam die altijd blijft
In mijn hart en in mijn gedachten
Die niets ter wereld ooit kan wissen.
Zij, dat is de engel die me
Op een dag uit de lucht viel
Om mijn gewonde leven
De smaak van vergeten dromen te geven.
Zij, dat is de bron die opwelt
In de harten van mijn sombere lentes
De wilde bloem die het zout van mijn leven is.
Zij, dat is mijn enige horizon
Mijn enige kans en mijn reden
Om te leven en mijn passie te schreeuwen
In alle tonen.
Zij, voor wie de schaduwen van de nacht angst inboezemen
Die, wanneer de storm zijn woede laat horen
Tremelend tegen mijn hart komt aanleunen.
Zij, zo kwetsbaar en zo sterk tegelijk
Die me zonder moeite aan haar wet heeft onderworpen
En zonder te tellen me het geschenk van zichzelf heeft gegeven.
Zij spookt door mijn nachten en mijn dagen
Met humor, met liefde
Van een geluk vol vreugde
Alleen voor haar en mij.
Ik, die zij voor altijd vervult
Met haar charme en haar aantrekkingskracht
Hoewel ik soms twijfelde
Een wonderlijke wereld voor mij.
Zij spookt door mijn nachten en mijn dagen
Met humor, met liefde
Van een geluk vol vreugde
Alleen voor haar en mij.
Ik, die zij voor altijd vervult
Met haar charme en haar aantrekkingskracht
Hoewel ik soms twijfelde
Een wonderlijke wereld voor haar en mij.