Ô Toi! La Vie

Oh jij! Het leven
Dat ik draag in mijn lijden
Zoals men een kind draagt
Geef me liefde en geld
Mijn leven
In ondoorgrondelijke wegen
Laat me van een korrel zand
Een reus worden

Oh jij! Het leven
Waarvan ik niets weet
Dat tussen mijn handen ontsnapt
Ik vrees voor jouw morgen
Mijn leven
Ik ben bang voor jouw jeugd
Die op een ochtend verdwijnt
En me hongerig achterlaat
Je weet het leven
Ik heb je niet gezocht
Jij hebt je gegeven
Als een meisje dat verlangt naar liefde
Sindsdien kan ik
Me in jouw armen wentelen
Een vuur maken van jouw vreugde
En de liefde met jou

Het leven
Om je stevig vast te houden
En mijn lichaam op te warmen
En je nog lang bij me te houden
Ik ben
Een kind van de aarde
Een eenzame passant
Met handen uitgestrekt naar jou
Verlaat me niet
Je weet, ik geloof in jou
In jou
Het leven