Parce Que Tu Crois

Omdat je gelooft
Dat je mijn zwakte bent
Je verwondt me
Je doet me pijn
En je speelt met me
Zoals met alles
En beschikt over
Mijn leven
Dag en nacht

Omdat je gelooft
Mijn reden van bestaan te zijn
Breng je
Mijn pijn
En ondanks jou
Denk ik het toch
Verspil je
Het geluk
Dat in mijn hart leeft

Een dag kan komen
Misschien morgen of in de toekomst
Of wie weet, mijn God
Het lot zal komen om de spellen te verstoren

Alles wat je gelooft
Dat het van jou is zonder reserve
Zoals een droom in de ochtend
Kan, brekend jouw wet
Je ogen vochtig achterlaten
En de leegte in je handen

Omdat je gelooft
Dat ik een slaaf ben
Een wrak
Van de liefde
Je put je vreugde
En smeedt je wapens
In de tranen
Zonder hulp
Van mijn zware hart

Omdat je gelooft
Dat ik op de wereld ben gezet
Zodat jij, blonde
Ontketende
Me aan de leiband houdt
Zonder opoffering
Van een caprice
Van een idee
Van een verwende kind

Wanneer alles dood zal zijn
Wanneer de passie mijn lichaam heeft verlaten
Zal ik mezelf weer oppakken
En je zonder spijt verlaten

Omdat ik geloof
Dat ik op een dag met een glimlach
Zal zeggen
Dat wij twee
Klaar zijn, zie je
En dat ik eindelijk overhoud
Alleen het gebaar
Van het afscheid