Avec Un Brin De Nostalgie
Charles Aznavour
Met Een Beetje Nostalgie
Met een beetje nostalgie
Voed ik mijn oude pick-up
Met vinylplaten die ik kocht
In mijn dolle be-bop jaren
Ik schenk mezelf een slok whisky
En laat mijn gedachten dwalen
Verhuld in melancholie
Om door mijn verleden te reizen
Verleden vol verboden
Van geheime liefdes en dolle liefde
Die mijn nachten verstoren
Van eenzaamheid maar vooral
Spelen met mijn spijt, mijn berouw
Terwijl mijn scherm zich vult
Met bewegende beelden nu
Met een beetje nostalgie
Met een beetje nostalgie
Speelt mijn geheugen me parten
Was het Loraine of Sophie
Die me op een dag in de steek liet
Ik was wat, zestien en een half
Die stoer de versierder speelde
En ik kwam er groggy uit
Met tranen in mijn hart
Maar op die leeftijd vergeet je
Leef je van dromen en illusies
De meisjes gaan en trouwen
Terwijl jongens nog flirten
Ik heb veel andere mislukkingen gekend
Die me toch niets hebben geleerd
Sindsdien rook ik en drink ik hard
Met een beetje nostalgie
Met een beetje nostalgie
Van ruzies naar scheidingen
Alleen zonder liefde en weinig vrienden
In mijn veld van desolatie
Breng ik mijn dagen en nachten door
Met het herkauwen van mijn teleurstellingen
Het hart voor altijd gekwetst
Zonder gewetenswroeging en zonder passie
Met een beetje nostalgie
Op de ruïnes van deze liefdes
Die ik verknald heb, die ik verwoest heb
Mijn levenspijn is hulpeloos
Mijn hoop is in agonies
Mijn jaren blijven zonder terugkeer
Ik verwacht niets meer van het leven
En leef mijn leven van dag tot dag
Het hart verbrand door mijn liefdes
En door nostalgie