Que Reste-t-il de Nos Amours
Charles Trénet
Wat blijft er over van onze liefdes
Vanavond klopt de wind op mijn deur
Hij vertelt me over de dode liefdes
Voor het vuur dat dooft
Vanavond is het een herfstlied
In het huis dat rilt
En ik denk aan de verre dagen
Wat blijft er over van onze liefdes?
Wat blijft er over van die mooie dagen?
Een foto, oude foto
Van mijn jeugd
Wat blijft er over van de liefdesbriefjes?
Van de maanden april, van de afspraken?
Een herinnering die me achtervolgt
Zonder ophouden
Verdorde blijdschap, haar in de wind
Gestolen kussen, ontroerende dromen
Wat blijft er over van dat alles?
Zeg het me
Een klein dorp, een oude toren
Een landschap zo goed verborgen
En in een wolk het dierbare gezicht
Van mijn verleden
De woorden, de tedere woorden die we fluisteren
De puurste strelingen
De eden diep in het bos
De bloemen die je terugvindt in een boek
Waarvan de geur je bedwelmt
Zijn omgevlogen, waarom?
Wat blijft er over van onze liefdes?
Wat blijft er over van die mooie dagen?
Een foto, oude foto
Van mijn jeugd
Wat blijft er over van de liefdesbriefjes?
Van de maanden april, van de afspraken?
Een herinnering die me achtervolgt
Zonder ophouden
Verdorde blijdschap, haar in de wind
Gestolen kussen, ontroerende dromen
Wat blijft er over van dat alles?
Zeg het me
Een klein dorp, een oude toren
Een landschap zo goed verborgen
En in een wolk het dierbare gezicht
Van mijn verleden
Een klein dorp, een oude toren
Een landschap zo goed verborgen
En in een wolk het dierbare gezicht
Van mijn verleden
