Verlaine (Chanson d'automne)

De lange snikken
Van de violen
Van de herfst
Pijnigen mijn hart
Met een eentonige weemoed
Helemaal benauwd
En bleek, wanneer
Het uur slaat
Ik herinner me
De oude dagen en ik huil
En ik ga weg
Met de slechte wind
Die me meeneemt
Hierheen, daarheen
Als een dode blad