Anne, ma soeur Anne

Anne, mijn zus Anne,
Als ik je vertel wat ik zie komen,
Anne, mijn zus Anne,
Ik kan het niet geloven, het is als een nachtmerrie...
Vervelende schaduw!
Anne, mijn zus Anne,
Terwijl je in je kast je dagboek schreef,
Anne, mijn zus Anne,
Dacht je dat we het nooit zouden vergeten, maar...
Slechte herinnering!
Ze komt weer uit haar hol, de nazi-nostalgie:
Hakenkruis, spijkerlaarzen, en de hele zooi.
Ze heeft een plek op straat, vol aanhangers, een partij...
Daar is ze weer, de historische hysterie!
Anne, mijn zus Anne,
Als ik je vertel wat ik hoor,
Anne, mijn zus Anne,
Dezelfde toespraken, dezelfde leuzen,
Dezelfde geblaf!
Anne, mijn zus Anne,
Ik had zo graag willen zeggen, klein martelares:
"Anne, mijn zus Anne,
Je kunt gerust slapen, ze komt niet meer terug,
De ongedierte!"
Maar er is veel onverschilligheid, ongewenste geduld
Voor deze oude verdoemden, veel déjà-vu,
Veel te veel genade, te veel goede manieren
Voor deze nazi-nostalgie die weer uit haar hol komt... zoals gisteren!
Anne, mijn zus Anne,
Als ik je vertel wat ik zie komen,
Anne, mijn zus Anne,
Ik kan het niet geloven, het is als een nachtmerrie...
Vervelende schaduw!